Oktober 2013 - Regencape

Een dame met een cape

Het lijkt wel of ik bij hetzelfde thema ben gebleven, van een strandcape zo, hup, overgestapt op een regencape. Niets is minder waar. Deze cape had ik op 21 mei dit jaar al 'af'. Ik moest er alleen nog een knoopje op zetten en de onderkant dichtnaaien dacht ik. Maar eerst even bij dochterlief aan passen. En toen paste het niet... Ik was diep teleurgesteld, ik had me er zo op verheugd dochterlief in een kek, zelfgemaakt, regencapeje te hijsen. De armen zaten er gek aan leek het wel. Dochterlief keek me aan met een blik van 'ammenooitniet, dit zit stom', en dat was dat. Hier heb ik geen foto's van want gek genoeg maak ik niet graag foto's waar m'n kind ongelukkig op staat...

Zo goed als af

En toen kreeg ik voor mijn verjaardag in september een naaicursus cadeau. Vervolgens heb ik het niet verder afgemaakte capeje eens een keer meegenomen, met de cursusleidster overlegd wat er nou precies fout zou kunnen zijn gegaan en besloten om de mouwen er af te halen, de gaten te patchen met stof van de mouwen (want die had ik toch niet meer nodig) en dan zou het klaar zijn. En toen besloot ik op 11 oktober het capeje toch nog eens bij dochterlief aan te hijsen.

 Groot was mijn verbazing dat het toen wel goed zat. Kindlief moest gewoon nog even groeien! Een wijze les. Gelukkig regende het die dag en konden we het meteen op waterdichtheid testen. Hoera, geslaagd! Mama blij!

Hollandse kitscherigheid

En nu hoe ik er bij kwam om ooit aan dit project te beginnen. In de winkel lag eens een gelamineerd katoentje met delftsblauwe tegeltjes. Hollandse kitscherigheid en alleen daarom moet je er al ver weg van blijven. Dus natúúrlijk liep ik de winkel uit met een lapje van één bij eenveertig. Om vervolgens geen idee te hebben wat ik er ooit van zou gaan maken. Zo gaan die dingen.

Verschrikkelijk schattig

Wat later vond ik bij het zoeken naar naaitutorials op het internet (niet doen, want dit is erg verslavend) dit capeje van mesewcrazy.com, en toen wist ik het. Van dat stofje een regencape futselen. De pech met tutorials is wel dat alles er uit ziet alsof je maximaal 5 minuten over je project zult doen. Dat is een valkuil en je bent dus gewaarschuwd.

                                       

Alles twee keer

Dus ergens halverwege mei ging ik eens aan de slag. Dit betrof vooral heel veel rekenen hoe lang en hoe rond het capeje kon worden als er ook nog een paar mouwen en een capuchon uit moeten worden gehaald, echt een heel gepuzzel. En alles twee keer natuurlijk, voor de voering ook. Het leek voorspoedig te gaan, zelfs de mouwen waren bij het aanzetten de goede kant om gegaan. het was wel spannend, want het waren mijn eerste mouwen. Vervolgens paste het dus niet, teleurstelling, een beetje boos ook wel, om vervolgens te merken dat er eigenlijk niets 'mis' gegaan was. 

Alleen dat kindlief dus nog wat moest groeien.

Op 21 oktober eindelijk het drukknoopje er op gezet en de onderkant dichtgenaaid. Af!

Maar ik doe denk ik nog even niet weer iets met mouwen want heb er nog steeds een beetje schrik van.

Blij kijken!

Het regent, plassen stampen!