31 oktober 2013

Oktober 2013 - Paddenstoel applicatie

In maart maakte ik een rokje met roezels. Dat was zoals gemeld eerst wat aan de grote kant, maar nu past ze er aardig in. Maar wat trek je er dan bij aan? Er zijn een paar shirts die er wel bij passen, maar ik had nog een effen donkerblauw shirt met lange mouwen in de juiste maat liggen waar ik ook wat mee wilde doen. En nu overal de paddenstoelen tevoorschijn komen was de keuze snel gemaakt: een paddenstoel.

Bij het rokje heb ik twee rode stofjes gebruikt: een met grote hartjes en een met kleine hartjes. Voor dit shirt leek me de kleine hartjes het mooiste, omdat er dan lekker veel stippen op de paddenstoel staan. Toen moest ik nog op zoek naar een stukje wit voor het steeltje. Hiervoor heb ik een stukje gordijnstof gebruikt (Ikea, couponnetjesbak, 1 euro).

Vervolgens heb ik eerst een stukje vlieseline op de stoffen geplakt. Daarna heb ik freestyle vormen uitgeknipt en deze op de ondergrond vast gestreken.. Als je dat nou niet durft kun je ook na het aan een zijde vast strijken van de vlieseline er een vorm op tekenen (overtrekken van een voorbeeld) dan uitknippen en op de ondergrond vast strijken. Eigenlijk zit het dan al goed vast en zal het ook niet gaan rafelen (heb ik mij laten vertellen) maar ik vond het eigenlijk wel zo mooi om er nog even een zigzagje omheen te zetten.

Dit gaat super makkelijk omdat je stoffen toch niet meer gaan verschuiven (dit in tegenstelling wanneer je een stoffen los op elkaar hebt met spelden). Wil je het echt mooi glad en strak krijgen, speld dan een stuk papier aan de onderzijde van je stof (die zie je dus niet als je gaat naaien). Hiervoor kun je een stuk bakpapier, krant of een bladzijde uit een tijdschrift gebruiken. Ik gebruik hiervoor geen patroonpapier, dat is net iets te dun en geeft dus nog steeds mee en gaat je stof misschien toch bobbelen. Om de rand mooi 'vol' te krijgen kun je er voor kiezen twee keer rond te gaan.

Toen ik klaar was met zigzaggen zag het er uit als een keurige paddenstoel. En aan de achterkant zag het er zo uit (rechter foto). Vooral bij het rode stiksel kun je nog wat wit papier zien doorschemeren. Dit gaat er met verloop van tijd in de was wel uit en aan de voorkant zie je er niets van. De dame vond het allemaal prachtig om aan te hebben toen ik het af had en haar aan hees. Ik heb de rest van de dag van 'Kabouter Spillebeen' moeten zingen...

                                           

Oktober 2013 - Verhipte broek

Het leuke van kleine kinderen is dat ze héél, héél snel groeien. Ja. En dat je dus bijna continu kleren voor ze aan het kopen/maken bent. In dit geval had ik een nog nauwelijks versleten spijkerbroekje en ben maar eens aan de slag gegaan om daar de pijpen wat van te verlengen. Het zelfde spijkerbroekje waar ik eerder al eens een riem voor maakte.

Eerst heb ik de zoom helemaal los gehaald. Daarna een leuke stof op maat geknipt voor de broekspijpen (omtrek van de broekspijp en hoe veel langer wil je ze hebben + 2 cm naadextra aan beide kanten). Toen heb ik met de lockmachine de zijkanten van het extra stuk dichtgemaakt en aan de onderkant van de broekspijp vast gezet. Vervolgens kwam ik erachter dat ik eigenlijk ook nog een nette afwerking aan de binnenzijde wilde hebben, mocht ik het broekspijpje even willen omslaan. 


Dus toen nog een stukje stof onderaan het extra stuk vast gezet (2 strookjes bais). Om dit aan de onderzijde netjes op elkaar te krijgen heb ik de stof gestreken en met vlieseline geplakt.


Om het geheel wat beter bij elkaar te laten passen (de hele broek dus) heb ik de achterzakken ook versierd met een stukje van dezelfde stof. Deze heb ik eerst op maat vastgespeld en daarna met de hand met een kleine kruissteek aan de zak vastgemaakt. Op de naaimachine zou het niet gaan lukken want dan zou ik door te veel lagen denim heen moeten en dat trekt het beestje niet. Arm ding. 

Ook voor de nette afwerking van de broekspijpen heb ik na het vastnaaien en omslaan en vastplakken van de zoom gekozen voor een klein kruissteekje om de stof verder vast te zetten. Misschien iets meer werk, maar wel netter omdat je dan niet door de stof aan de andere zijde heen stikt en het dus wat meer 'onzichtbaar' lijkt, qua stiksel. En het kan geruisloos als je 's avonds tv zit te kijken, terwijl een ratelende machine eventuele andere huisgenoten danig kan storen. Iedereen blij.

En zo is het dan geworden. Ik heb er ook nog een riem bij gemaakt want hij is nog steeds een beetje ruim (en ja, op deze foto zitten de spelden er nog in, maar het gaat ff om het idee). Heel toevallig zag ik vandaag deze blog voorbij komen. Zo heb ik het dus niet gedaan, maar het is misschien nog wel een makkelijkere manier om een broek te verlengen!

30 oktober 2013

Augustus 2013 - Dekbedovertrekken

Ergens eind juli besloot dochterlief te gaan vliegen door zich van het hekje om haar ledikant af te zetten. Dat mislukte en het resultaat was een grote buil op haar voorhoofd en een nieuw bedje uit de Zweedse Woonschuur. Dat bedje was wel een slagje groter dan het ledikant dus werd het ook tijd voor nieuw beddengoed  Zolang het nog zomers en warm was voldeed een lakentje, maar op een gegeven moment zou het toch ook tijd worden voor een dekbedje. En dus ook voor dekbedovertrekjes.

Wederom ben ik tijdens het vergelijkend warenonderzoek geschrokken van de prijzen. Ben ik nou echt zo goedkoop of heb ik een dure smaak? Betaalbaar was saai en leuk was duurder dan wat we zelf op het bed hebben liggen. Dus: couponnetjes scoren. Het dekbedje is 120 x 150, dus ik was op zoek naar een lap stof die twee keer groter is, liefst met nog wat extra om een kussensloop uit te maken.
Mijn nieuwe beste vriend

Bij Jan Sikkes heb ik alle stof gekocht. Het is echt schandalig jammer dat er bij mij in de buurt geen Jan Sikkes zit en omrijden via Leeuwarden of Groningen is niet altijd even handig (als je in de Randstad woont). Goed, dus 2x twee lappen van dezelfde stof en nog een metertje of 4 van een geweldige stof van de rol, maar niet duur. Voor 3 dekbedovertrekken was ik maar een klein beetje meer dan 40 euro kwijt en natuurlijk een avondje werk om het allemaal aan elkaar te jassen.

Eerst de lappen op maat geknipt, aan alle kanten 2 cm extra. Ik heb de lockmachine gebruikt om de boven- en zijnaden te naaien dus dat is ruim zat. Vervolgens een instopstrook onderaan vast gemaakt. Dan als er nog stof over was een kussensloop van 40x50 cm (x2 + 2cm aan extra naadruimte extra instop) gemaakt. 

Lapwerk

Bij de stof die ik van de rol gekocht heb was overal voldoende van. Die vind ik dan ook (stiekem) de mooiste. Dan had ik een stof waar wel genoeg van was, maar hier en daar wat krap aan het patroon zat dus waar ik het zo mooi mogelijk aan elkaar moest zetten om nog een kussensloop te kunnen maken. En de laatste lap was genoeg van voor een overtrek, maar helaas niet meer voor een kussensloop, dus van een andere stof een sloopje gemaakt en daar een lapje van de rest op vast gemaakt. 

Dat is in ieder geval het idee, ik zal heel eerlijk verklappen dat ik aan dat laatste nog niet ben toegekomen.


Moeders mooiste
Nog niet helemaal af
Zilveren medaille

Oktober 2013 - Regencape

Een dame met een cape
Het lijkt wel of ik bij hetzelfde thema ben gebleven, van een strandcape zo, hup, overgestapt op een regencape. Niets is minder waar. Deze cape had ik op 21 mei dit jaar al 'af'. Ik moest er alleen nog een knoopje op zetten en de onderkant dichtnaaien dacht ik. Maar eerst even bij dochterlief aan passen. En toen paste het niet... Ik was diep teleurgesteld, ik had me er zo op verheugd dochterlief in een kek, zelfgemaakt, regencapeje te hijsen. De armen zaten er gek aan leek het wel. Dochterlief keek me aan met een blik van 'ammenooitniet, dit zit stom', en dat was dat. Hier heb ik geen foto's van want gek genoeg maak ik niet graag foto's waar m'n kind ongelukkig op staat...

Zo goed als af

En toen kreeg ik voor mijn verjaardag in september een naaicursus cadeau. Vervolgens heb ik het niet verder afgemaakte capeje eens een keer meegenomen, met de cursusleidster overlegd wat er nou precies fout zou kunnen zijn gegaan en besloten om de mouwen er af te halen, de gaten te patchen met stof van de mouwen (want die had ik toch niet meer nodig) en dan zou het klaar zijn. En toen besloot ik op 11 oktober het capeje toch nog eens bij dochterlief aan te hijsen.

 Groot was mijn verbazing dat het toen wel goed zat. Kindlief moest gewoon nog even groeien! Een wijze les. Gelukkig regende het die dag en konden we het meteen op waterdichtheid testen. Hoera, geslaagd! Mama blij!


Hollandse kitscherigheid

En nu hoe ik er bij kwam om ooit aan dit project te beginnen. In de winkel lag eens een gelamineerd katoentje met delftsblauwe tegeltjes. Hollandse kitscherigheid en alleen daarom moet je er al ver weg van blijven. Dus natúúrlijk liep ik de winkel uit met een lapje van één bij eenveertig. Om vervolgens geen idee te hebben wat ik er ooit van zou gaan maken. Zo gaan die dingen.
Verschrikkelijk schattig



Wat later vond ik bij het zoeken naar naaitutorials op het internet (niet doen, want dit is erg verslavend) dit capeje van mesewcrazy.com, en toen wist ik het. Van dat stofje een regencape futselen. De pech met tutorials is wel dat alles er uit ziet alsof je maximaal 5 minuten over je project zult doen. Dat is een valkuil en je bent dus gewaarschuwd.
                                       

Alles twee keer
Dus ergens halverwege mei ging ik eens aan de slag. Dit betrof vooral heel veel rekenen hoe lang en hoe rond het capeje kon worden als er ook nog een paar mouwen en een capuchon uit moeten worden gehaald, echt een heel gepuzzel. En alles twee keer natuurlijk, voor de voering ook. Het leek voorspoedig te gaan, zelfs de mouwen waren bij het aanzetten de goede kant om gegaan. het was wel spannend, want het waren mijn eerste mouwen. Vervolgens paste het dus niet, teleurstelling, een beetje boos ook wel, om vervolgens te merken dat er eigenlijk niets 'mis' gegaan was. 

Alleen dat kindlief dus nog wat moest groeien.

Op 21 oktober eindelijk het drukknoopje er op gezet en de onderkant dichtgenaaid. Af!

Maar ik doe denk ik nog even niet weer iets met mouwen want heb er nog steeds een beetje schrik van.


Blij kijken!
Het regent, plassen stampen!