31 oktober 2013

Oktober 2013 - Paddenstoel applicatie

In maart maakte ik een rokje met roezels. Dat was zoals gemeld eerst wat aan de grote kant, maar nu past ze er aardig in. Maar wat trek je er dan bij aan? Er zijn een paar shirts die er wel bij passen, maar ik had nog een effen donkerblauw shirt met lange mouwen in de juiste maat liggen waar ik ook wat mee wilde doen. En nu overal de paddenstoelen tevoorschijn komen was de keuze snel gemaakt: een paddenstoel.

Bij het rokje heb ik twee rode stofjes gebruikt: een met grote hartjes en een met kleine hartjes. Voor dit shirt leek me de kleine hartjes het mooiste, omdat er dan lekker veel stippen op de paddenstoel staan. Toen moest ik nog op zoek naar een stukje wit voor het steeltje. Hiervoor heb ik een stukje gordijnstof gebruikt (Ikea, couponnetjesbak, 1 euro).

Vervolgens heb ik eerst een stukje vlieseline op de stoffen geplakt. Daarna heb ik freestyle vormen uitgeknipt en deze op de ondergrond vast gestreken.. Als je dat nou niet durft kun je ook na het aan een zijde vast strijken van de vlieseline er een vorm op tekenen (overtrekken van een voorbeeld) dan uitknippen en op de ondergrond vast strijken. Eigenlijk zit het dan al goed vast en zal het ook niet gaan rafelen (heb ik mij laten vertellen) maar ik vond het eigenlijk wel zo mooi om er nog even een zigzagje omheen te zetten.

Dit gaat super makkelijk omdat je stoffen toch niet meer gaan verschuiven (dit in tegenstelling wanneer je een stoffen los op elkaar hebt met spelden). Wil je het echt mooi glad en strak krijgen, speld dan een stuk papier aan de onderzijde van je stof (die zie je dus niet als je gaat naaien). Hiervoor kun je een stuk bakpapier, krant of een bladzijde uit een tijdschrift gebruiken. Ik gebruik hiervoor geen patroonpapier, dat is net iets te dun en geeft dus nog steeds mee en gaat je stof misschien toch bobbelen. Om de rand mooi 'vol' te krijgen kun je er voor kiezen twee keer rond te gaan.

Toen ik klaar was met zigzaggen zag het er uit als een keurige paddenstoel. En aan de achterkant zag het er zo uit (rechter foto). Vooral bij het rode stiksel kun je nog wat wit papier zien doorschemeren. Dit gaat er met verloop van tijd in de was wel uit en aan de voorkant zie je er niets van. De dame vond het allemaal prachtig om aan te hebben toen ik het af had en haar aan hees. Ik heb de rest van de dag van 'Kabouter Spillebeen' moeten zingen...

                                           

Oktober 2013 - Verhipte broek

Het leuke van kleine kinderen is dat ze héél, héél snel groeien. Ja. En dat je dus bijna continu kleren voor ze aan het kopen/maken bent. In dit geval had ik een nog nauwelijks versleten spijkerbroekje en ben maar eens aan de slag gegaan om daar de pijpen wat van te verlengen. Het zelfde spijkerbroekje waar ik eerder al eens een riem voor maakte.

Eerst heb ik de zoom helemaal los gehaald. Daarna een leuke stof op maat geknipt voor de broekspijpen (omtrek van de broekspijp en hoe veel langer wil je ze hebben + 2 cm naadextra aan beide kanten). Toen heb ik met de lockmachine de zijkanten van het extra stuk dichtgemaakt en aan de onderkant van de broekspijp vast gezet. Vervolgens kwam ik erachter dat ik eigenlijk ook nog een nette afwerking aan de binnenzijde wilde hebben, mocht ik het broekspijpje even willen omslaan. 


Dus toen nog een stukje stof onderaan het extra stuk vast gezet (2 strookjes bais). Om dit aan de onderzijde netjes op elkaar te krijgen heb ik de stof gestreken en met vlieseline geplakt.


Om het geheel wat beter bij elkaar te laten passen (de hele broek dus) heb ik de achterzakken ook versierd met een stukje van dezelfde stof. Deze heb ik eerst op maat vastgespeld en daarna met de hand met een kleine kruissteek aan de zak vastgemaakt. Op de naaimachine zou het niet gaan lukken want dan zou ik door te veel lagen denim heen moeten en dat trekt het beestje niet. Arm ding. 

Ook voor de nette afwerking van de broekspijpen heb ik na het vastnaaien en omslaan en vastplakken van de zoom gekozen voor een klein kruissteekje om de stof verder vast te zetten. Misschien iets meer werk, maar wel netter omdat je dan niet door de stof aan de andere zijde heen stikt en het dus wat meer 'onzichtbaar' lijkt, qua stiksel. En het kan geruisloos als je 's avonds tv zit te kijken, terwijl een ratelende machine eventuele andere huisgenoten danig kan storen. Iedereen blij.

En zo is het dan geworden. Ik heb er ook nog een riem bij gemaakt want hij is nog steeds een beetje ruim (en ja, op deze foto zitten de spelden er nog in, maar het gaat ff om het idee). Heel toevallig zag ik vandaag deze blog voorbij komen. Zo heb ik het dus niet gedaan, maar het is misschien nog wel een makkelijkere manier om een broek te verlengen!

30 oktober 2013

Augustus 2013 - Dekbedovertrekken

Ergens eind juli besloot dochterlief te gaan vliegen door zich van het hekje om haar ledikant af te zetten. Dat mislukte en het resultaat was een grote buil op haar voorhoofd en een nieuw bedje uit de Zweedse Woonschuur. Dat bedje was wel een slagje groter dan het ledikant dus werd het ook tijd voor nieuw beddengoed  Zolang het nog zomers en warm was voldeed een lakentje, maar op een gegeven moment zou het toch ook tijd worden voor een dekbedje. En dus ook voor dekbedovertrekjes.

Wederom ben ik tijdens het vergelijkend warenonderzoek geschrokken van de prijzen. Ben ik nou echt zo goedkoop of heb ik een dure smaak? Betaalbaar was saai en leuk was duurder dan wat we zelf op het bed hebben liggen. Dus: couponnetjes scoren. Het dekbedje is 120 x 150, dus ik was op zoek naar een lap stof die twee keer groter is, liefst met nog wat extra om een kussensloop uit te maken.
Mijn nieuwe beste vriend

Bij Jan Sikkes heb ik alle stof gekocht. Het is echt schandalig jammer dat er bij mij in de buurt geen Jan Sikkes zit en omrijden via Leeuwarden of Groningen is niet altijd even handig (als je in de Randstad woont). Goed, dus 2x twee lappen van dezelfde stof en nog een metertje of 4 van een geweldige stof van de rol, maar niet duur. Voor 3 dekbedovertrekken was ik maar een klein beetje meer dan 40 euro kwijt en natuurlijk een avondje werk om het allemaal aan elkaar te jassen.

Eerst de lappen op maat geknipt, aan alle kanten 2 cm extra. Ik heb de lockmachine gebruikt om de boven- en zijnaden te naaien dus dat is ruim zat. Vervolgens een instopstrook onderaan vast gemaakt. Dan als er nog stof over was een kussensloop van 40x50 cm (x2 + 2cm aan extra naadruimte extra instop) gemaakt. 

Lapwerk

Bij de stof die ik van de rol gekocht heb was overal voldoende van. Die vind ik dan ook (stiekem) de mooiste. Dan had ik een stof waar wel genoeg van was, maar hier en daar wat krap aan het patroon zat dus waar ik het zo mooi mogelijk aan elkaar moest zetten om nog een kussensloop te kunnen maken. En de laatste lap was genoeg van voor een overtrek, maar helaas niet meer voor een kussensloop, dus van een andere stof een sloopje gemaakt en daar een lapje van de rest op vast gemaakt. 

Dat is in ieder geval het idee, ik zal heel eerlijk verklappen dat ik aan dat laatste nog niet ben toegekomen.


Moeders mooiste
Nog niet helemaal af
Zilveren medaille

Oktober 2013 - Regencape

Een dame met een cape
Het lijkt wel of ik bij hetzelfde thema ben gebleven, van een strandcape zo, hup, overgestapt op een regencape. Niets is minder waar. Deze cape had ik op 21 mei dit jaar al 'af'. Ik moest er alleen nog een knoopje op zetten en de onderkant dichtnaaien dacht ik. Maar eerst even bij dochterlief aan passen. En toen paste het niet... Ik was diep teleurgesteld, ik had me er zo op verheugd dochterlief in een kek, zelfgemaakt, regencapeje te hijsen. De armen zaten er gek aan leek het wel. Dochterlief keek me aan met een blik van 'ammenooitniet, dit zit stom', en dat was dat. Hier heb ik geen foto's van want gek genoeg maak ik niet graag foto's waar m'n kind ongelukkig op staat...

Zo goed als af

En toen kreeg ik voor mijn verjaardag in september een naaicursus cadeau. Vervolgens heb ik het niet verder afgemaakte capeje eens een keer meegenomen, met de cursusleidster overlegd wat er nou precies fout zou kunnen zijn gegaan en besloten om de mouwen er af te halen, de gaten te patchen met stof van de mouwen (want die had ik toch niet meer nodig) en dan zou het klaar zijn. En toen besloot ik op 11 oktober het capeje toch nog eens bij dochterlief aan te hijsen.

 Groot was mijn verbazing dat het toen wel goed zat. Kindlief moest gewoon nog even groeien! Een wijze les. Gelukkig regende het die dag en konden we het meteen op waterdichtheid testen. Hoera, geslaagd! Mama blij!


Hollandse kitscherigheid

En nu hoe ik er bij kwam om ooit aan dit project te beginnen. In de winkel lag eens een gelamineerd katoentje met delftsblauwe tegeltjes. Hollandse kitscherigheid en alleen daarom moet je er al ver weg van blijven. Dus natúúrlijk liep ik de winkel uit met een lapje van één bij eenveertig. Om vervolgens geen idee te hebben wat ik er ooit van zou gaan maken. Zo gaan die dingen.
Verschrikkelijk schattig



Wat later vond ik bij het zoeken naar naaitutorials op het internet (niet doen, want dit is erg verslavend) dit capeje van mesewcrazy.com, en toen wist ik het. Van dat stofje een regencape futselen. De pech met tutorials is wel dat alles er uit ziet alsof je maximaal 5 minuten over je project zult doen. Dat is een valkuil en je bent dus gewaarschuwd.
                                       

Alles twee keer
Dus ergens halverwege mei ging ik eens aan de slag. Dit betrof vooral heel veel rekenen hoe lang en hoe rond het capeje kon worden als er ook nog een paar mouwen en een capuchon uit moeten worden gehaald, echt een heel gepuzzel. En alles twee keer natuurlijk, voor de voering ook. Het leek voorspoedig te gaan, zelfs de mouwen waren bij het aanzetten de goede kant om gegaan. het was wel spannend, want het waren mijn eerste mouwen. Vervolgens paste het dus niet, teleurstelling, een beetje boos ook wel, om vervolgens te merken dat er eigenlijk niets 'mis' gegaan was. 

Alleen dat kindlief dus nog wat moest groeien.

Op 21 oktober eindelijk het drukknoopje er op gezet en de onderkant dichtgenaaid. Af!

Maar ik doe denk ik nog even niet weer iets met mouwen want heb er nog steeds een beetje schrik van.


Blij kijken!
Het regent, plassen stampen!

3 augustus 2013

Juli 2013 - Strandcape

Het is weer lekker warm en m'n meisje speelt nu veel in de tuin in d'r badje, of we gaan naar de waterplas om te zwemmen. En kennelijk zijn strandcapes daarbij onmisbaar. Ik zie ze tenminste overal. Het leek mij ook wel handig voor haar om er een te hebben, maar die dingen zijn óf van Dora of Hello Kitty (en daar gruwel ik van) of zoals zo vaak, onbetaalbaar.

Dan maar weer zelf aan de slag. Het idee van de cape is simpel dus de uitvoering ook. Dat was mijn theorie en die heb ik dus getest, ik heb er zelf een gemaakt en jawel, dat was erg simpel.

met een gat er in
Ik heb twee handdoeken gekocht, gewone maat (50x100). Daarbij heb ik wel gelet op de dikte en de 'pluizigheid'. De stof moet dik genoeg zijn om makkelijk te drogen, maar niet zo dik dat het een warme tent wordt. De pluizigheid is ook belangrijk, ten eerste tijdens het maken, maar ook tijdens het gebruik. Hij moet niet na twee droogbeurten al aan zijn laatste draadje hangen.

een capuchonnetje in-the -making
In de ene handdoek heb ik in het midden een gat geknipt. Groot genoeg om het hoofd doorheen te halen, maar niet té groot want dan zakt het weer van de schouders. Daarbij zit er nog wel een beetje rek in de stof, dus iets klein hoeft nog geen probleem te zijn.

De andere heb ik dubbel gelegd en een capuchon uit geknipt. Lekker ruim.

even dichtnaaien
twee delen op elkaar
Vervolgens de twee capuchon-delen aan elkaar genaaid en daarna de capuchon aan het onderste deel van de cape. Dus in totaal twee naden, veel simpeler kan het niet. Voor de stevigheid ben ik beide naden twee keer langs geweest en heb ik het gat rondom gezigzagd.

Klaar. En we hebben er al veel plezier van gehad.


in de tuin werkt het prima
bij de waterplas ook

Juli 2013 - Jurkje

mooi hangen voor de foto
spelden
Het was weer eens tijd om een jurkje te maken. Toen ik dit stofje kocht had ik er geloof ik wat anders mee voor ogen, maar toen ik dit patroontje zag 'moest' het gewoon gemaakt worden van dit stofje. Dus vandaar. Het patroon is afkomstig uit Knippie 2 2012. Dezelfde Knippie waar ik al eerder een jurkje uit gemaakt heb. Blijkbaar een goede editie.
Het leek me leuk om de hals en armsgaten met een andere stof/kleur af te werken. Ik vind dat het resultaat er ook wel mag zijn. 

Er zijn alleen een paar dingen die ik de volgende keer anders zou doen:
- de schouders. Bij dit jurkje heb ik volgens het patroon één schouder dicht genaaid en is een schouder met drukknopen te sluiten. Dit jurkje had (in mt 92) twee dichte schouders kunnen hebben. Dat was wel iets mooier geweest.
- de lengte. Ik heb de stof al langer dan het patroon aan gaf geknipt, het jurkje is lang genoeg, toch had ik aan de onderzijde graag nog wat meer speelruimte willen hebben dan ik nu heb gehad. En als ik het braaf volgens het patroon zou hebben geknipt was het jurkje waarschijnlijk te kort geweest.
- de band rond hals en armsgaten. Ja ook die zou ik een andere keer denk ik toch gewoon omslaan en dicht stikken. Hier en daar is het namelijk toch wel een dikke kluit stof geworden, terwijl de beide gebruikte stoffen helemaal niet zo dik zijn. Mijn naaimachine had er (hoera!) geen echte problemen mee, maar ik weet waar de knelpunten zitten en die blijf ik zien, ook al valt het op het eerste gezicht heel erg mee. Of is zelfs bijna niet te zien. 


En zo lijkt het aan


13 juni 2013

Juni 2013 - Billendoekjesdoos




Omdat ik het uiterlijk van de billendoekjesdoos (met een mooi woord dispenser) een beetje erg zat was had ik me een hele tijd geleden al voorgenomen daar eens wat aan te doen. Want om bij elke luier reclame te maken voor een product van een ander merk dan ik voor dit doel gebruik is natuurlijk ook een beetje raar...

Maar aangezien men bij het fabriceren van dit dispensertje zo wijs is geweest om het plaatje er erg goed op vast te plakken (echt, hulde) kan ik het er dus niet afpulken en moet ik het bedekken.

Dus heb ik maar eens een mooi papiertje gezocht (scrapbook papier van de Xenos) en wat dubbelklevend plakband. De zijkanten waren makkelijk zat, twee stukjes tot net over de onderste bocht, breed genoeg om de reclame te bedekken. Het flapdekseltje kan los, zo heb ik gemerkt nadat kindlief het een paar keer van de commode heeft geschopt. Of dit zo hoort weet ik niet, maar in dit geval is het wel handig omdat het dan op papier over te trekken is.

achterkant voor

voorkant voor
Dan is het simpel een kwestie van alle stukjes  uitknippen en met heel veel strookjes plakband vastplakken en viola, een heel nieuw dispensertje. 

Ik weet alleen nog niet of ik de 'achterkant' of de 'voorkant' voor zal zetten.


12 mei 2013

Mei 2013 - Rokje

Aangezien ik van de week lekker op dreef was, heb ik van wat er over was van de broekriem en nog een stofje uit de grote mand een leuk rokje gemaakt.

rokje
2 roze delen en 2 blauwe delen, verticale naden eerst aan elkaar zetten. Boven en beneden omslingeren, daarna een brede zoom van ca. 2 cm onderin. Omdat ik dat mooi vind, een kleine zoom had ook gekund, maar dan was het rokje gewoon wat langer geworden. Daarna de taille zoom, niet helemaal dicht maken, elastiek er door, dochterlief laten passen, elastiek op maat afknippen en vastzetten (overlap 1,5 cm) en de taillezoom verder dichtmaken.


versiersels #1
versiersels #2
Klaar, behalve dat ik nog wat versiersels moest toevoegen (de bekende finishing touch). Ik had nog wat gehaakte lieveheers-beestjes en bloemetjes (Xenos) op voorraad, en die kleurden er wel erg leuk bij. 

Uiteindelijk ging ik voor optie 2. Na dat er met de hand op vast gestikt te hebben, kon de dame het aan en er eens lekker in rondrennen!
kijk eens hoe het staat

10 mei 2013

Mei 2013 - Broekriem

Ook in de categorie 'miskopen': een broek met een iets te wijd elastiek in de taille. Dus die zakte steeds af. In eerste instantie wilde ik de broek bij de tailleband openmaken en dan het elastiek iets inkorten, maar ik was wel bang dat dat lelijk zou worden (de band is helemaal doorgestikt).

Toen zag ik in een winkel meisjesbroekjes met een sierband/riem. dat leek me een veel betere oplossing! Zoiets ben ik dus toen maar gaan maken. En als er nou weer eens en broek is die te wijd is, hebben we een riem klaar liggen...

broekriem
Ik heb een reep stof genomen met een lengte van: taille omtrek  + 2x 20 cm om te knopen/strikken. In dit geval dus ca. 90 cm. In de lengte dubbelvouwen met de goede kanten op elkaar, aan de rand vastnaaien, omkeren (door het tunneltje prutsen dat nu gemaakt is)  en de eindjes naar binnen vouwen en ook afwerken. Als iemand een simpeler werkwijze weet houd ik mij van harte aanbevolen. Zelf heb ik aan de einden door het midden nog een 'sierstiksel' toegepast om de einden wat netter te houden.

Mei 2013 - Ingekorte broek

Een tijdje terug had ik een paar zomerbroekjes gekocht. Helaas was ik niet op mijn scherpst en had ik er een in de verkeerde maat meegenomen, 80 ipv 86. Dat betekend dat het nog wel rond het middel past, maar in de benen al weer veel te kort is geworden. Om van de nood een deugd te maken zou dit dan helemaal maar een kort broekje worden.

En hoe ga je dan (ongeveer) te werk?

Neem voor de maat een andere korte broek, besluit of je de pijpen langer of korter wilt hebben dan het voorbeeld, wil je ze omslaan heb je daar ook nog wat stof voor nodig, een zoompje kost ook nog stof, denk daar aan (!) en... knip af. Dwars op de pijp, niet gelijk aan de tailleband. Ik was van plan om een iets korter pijpje te maken dan het voorbeeld, want deze zit net óp de knie en dat is stiekem een beetje lastig bij de beenbuigingen. Daarom is mijn afgeknipte pijpje nét lager dan het voorbeeld, want dan kan ik het nog netjes omslaan en afwerken.

Ik heb een enkele omslag gemaakt, en dat is meteen mijn zoompje. Hoera, soms kan het leven makkelijk zijn. Het resultaat:

een kort broekje

April 2013 - Slabbers

...en dan komt dat dag dat je dochter niet meer met haar hoofdje door de slabbers-uit-een-stuk past. Jammer, want die waren lekker lang. En dochterlief heeft er een handje van om op het onderste deel van haar buik te knoeien. Dus de standaard slabbers met een klittenbandsluiting achter in de nek zijn eigenlijk te kort.

Eerst maar een wat onderzoek gedaan naar wat er in de winkel te koop is aan slabbers: standaard de korte versie, of te koop voor meer geld dan ik er aan uit wil geven.

een slabje 
Het duurde dan ook niet heel erg lang voor ik besloot dat ik ze dan ook wel zelf kan maken. Immers, hoe ingewikkeld is een slabje nou helemaal?! Dus bij de Zeeman een handdoek gekocht (50 x 100 cm) deze in 6 stukken geknipt (25 x 33 cm ongeveer), daar de hoekjes van afgerond en een halsje uitgeknipt. Toen had ik een hoop roze pluis in de kamer liggen, maar gelukkig heeft men ooit de stofzuiger uitgevonden.

Ik heb niet per se roze gekozen omdat ik een dochter heb, maar omdat als je eens pasta eet met een tomatensaus, dat op een roze, oranje of rood gekleurd slab niet zo heel erg op valt. Stukken minder dan op geel, groen of blauw. Maar het is maar net wat je mooi vind en hoeveel extra zorg je wilt besteden aan 'vlekverwijderen' bij het doen van de was.

verschillende bandjes
Toen heb ik eens in mijn naaidoos gekeken wat ik nog had aan bandjes en bedacht toen (met een beetje hulp van MADE) dat ik ook zelf band/omslag kan maken. Dus ook maar eens in de lappenmand gesnuffeld naar wat restjes. Ik had nog een strookje van de stoffen waar ik ook een lakentje, geurzakjes en een jurkje van heb gemaakt. En nog een nieuwe lap gebruikt, want die paste wel bij het thema 'eten' een die bedrukt is met thee en cakejes.

En dan komt het leuke werkje dat heet 'alle bandjes vast spelden en vastnaaien'. Ik had er een extra set naalden voor nodig, maar dan kun je daarna ook (bijna) in een keer door met vastnaaien. Ik zeg bijna, want de band rond de hals, tevens de linten om te knopen moest bij alle slabbers daarná nog eens gespeld en genaaid. 

komt goed vast te zitten!
en wéér spelden...
Om het nog leuker te maken (en om bij de slabbers met een duidelijke voor- en achterkant de mooiste kant aan te duiden) heb ik ook nog een paar applicaties er op gemaakt van de restjes stof. Dus weer spelden en naaien. 

Maar het resultaat mag er zijn, ik ben er in ieder geval blij mee omdat mevrouw knoeipot er nu weer even tegen kan.

tadaaa!